لادن بازرگان فعال سیاسی و حقوق بشر، از خانواده‌ی جان‌باختگان قتل‌عام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ و از زندانیان سیاسی پیشین جمهوری اسلامی ایران است. او سال‌ها در زمینه‌ی قتل‌عام ۱۳۶۷، جنبش‌های اعتراضی، مادران و خانواده‌هایی که عزیزان خود را از دست داده‌اند، و مفهوم دادخواهی نوشته است. بازرگان در بیش از چهار دهه گذشته برای اجرای عدالت و افشای جنایات رژیم اسلامی ایران تلاش کرده است.
در سال ۲۰۲۰، لادن بازرگان کمپینی برای برکناری محمدجعفر محلاتی، سفیر وقت جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل در دوران قتل‌عام ۱۳۶۷، راه‌اندازی کرد. او خواستار اخراج محلاتی از استاد‌ی در کالج اوبرلین شد و نقش او را در انکار و سرپوش گذاشتن بر این جنایت افشا کرد. علاوه بر این، بازرگان در دادگاه بین‌المللی ایران تریبونال فعال بوده و در حال حاضر یکی از اعضای گروه “دادخواهان خاوران” است که به دنبال اجرای عدالت برای قربانیان دهه‌ی خونین ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۷ هستند.
بیژن بازرگان، برادر لادن بازرگان، یکی از قربانیان قتل‌عام ۱۳۶۷ است. او که در لندن تحصیل کرده بود، از فعالان جنبش دانشجویی خارج از کشور بود و پس از انقلاب به ایران بازگشت تا در خدمت کشورش باشد. بیژن پس از بازگشت، در رشته‌ی پیراپزشکی پذیرفته شد، اما در سال ۱۳۶۱ به جرم هواداری از “اتحاد کمونیست‌های ایران” بازداشت شد. او پس از دو سال بلاتکلیفی، به ده سال زندان محکوم شد اما شش سال و سه ماه پس از دستگیری، بدون هیچ توضیح روشنی، همراه با بیش از ۵۰۰۰ زندانی سیاسی دیگر اعدام شد. رژیم جنازه‌ی بیژن را به خانواده‌اش تحویل نداد و با گذشت بیش از سه دهه، همچنان محل دفن و وصیت‌نامه‌ی او نامشخص است.
لادن بازرگان همچنان در عرصه‌ی افشاگری، مبارزه با تطهیر رژیم در مجامع بین‌المللی، و تلاش برای تحقق عدالت برای قربانیان جمهوری اسلامی ایران فعال است.
