خاطره معینی از اعضای خانواده های جانباختگان قتل عام زندانیان سیاسی در دهه شصت هستم که در تابستان ۶۷ برادرم هبت اله معینی چاغروند، و همسر خواهرم کسری اکبری کردستانی را اعدام کرده اند. در مجموع ۱۲ نفر ازبستگان نزدیکم در دهه شصت اعدام شده اند. یکی از شاهدان دفن شدگان قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ درخاوران هستم، که در شهادت خود در دادگاه “ایران تریبونال “ شرح کامل داده ام.
همیشه در راه دادخواهی و رسیدن به عدالت چه بصورت فردی و چه با همکاری با دیگر گروه های دادخواهی (دادخواهان كشتار٦٧) و ( دادخواهان خاوران) تلاش و فعالیت کرده ام. خود را فعال دادخواهی میدانم و تمام هدفم رسیدن به روزی است که عدالت در میهنمان اجرا شود، و آمرین و‌عاملین کشتارهای بیش از ۴ دهه گذشته در میهنم در دادگاهی عادلانه محاکمه و مجازات شوند.
جان باختگانم:
هبت اله معینی چاغروند برادرم سال ۶۲ دستگیر و در قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ بعد از گذراندن ۵ سال شکنجه و داشتن حکم ابد، اعدام و در گورهای دسته جمعی (خاوران ) مخفیانه دفن شده. هیچ اطلاع دقیقی از نحوه اعدام، مکان دفن، و وصیت نامه او نداریم. زمان اعدام ۳۷ سال داشت.
بهروز معینی برادرم در ۱۴ مرداد سال ۵۹ در یک ماموریت سازمانی در جاده اهواز توسط نیروهای لباس شخصی رژیم شناسایی شد و در یک تصادف ساختگی بقتل رسید. بهروز در زمان مرگ ۲۶ سال داشت.
کسری اکبری کردستانی همسر خواهرم در سال ۶۲ دستگیر و پس از ۵ سال شکنجه و با داشتن ۱۲ سال حكم در قتلعام زندانیان در تابستان ۶۷ اعدام و در گورهای دسته جمعی (خاوران) مخفیانه دفن شد . هیچ اطلاع دقیقی از نحوه اعدام، مکان دفن و وصیت نامه او نداریم. زمان اعدام ٣٣ سال داشت.
مسعود انصاری همسر خواهرم در سال ۶۳ دستگیر و در در ۱۴ اردیبهشت سال ١٣٦٦ در زندان اوین تیرباران شد ومخفیانه در خاوران دفن شد. زمان اعدام ۳۰ سال داشت.
دیگر بستگان جانباخته ام در دهه شصت ، فریدون اعظمی، توکل اسدیان، جمشید سپهوند، حمید رضا نصیری، عبدالرضا نصیری، پروین معینی، نوراله اسدیان، سیامک اسدیان، رضا زرشکه ای هستند.
از چپ به راست ۱- هبت اله معینی چاغروند ۲-فریدون اعظمی ۳- بهروز معینی چاغروند ۴- کسری اکبری کردستانی ۵- مسعود انصاری ۶- توکل اسدیان ۷-جمشید سپهوند ۸- سیامک اسدیان ۹-نوراله اسدیان ۱۰- حمید نصیری ۱۱- عبدالرضا نصیری ۱۲- رضا زرشکه ای
